Zespół

dr Piotr Artur Stasiak– zastępca dyrektora Muzeum Regionalnego w Kutnie, kustosz dyplomowany, historyk. Doświadczenie zawodowe:
Od 2015 roku koordynator z ramienia Muzeum projektu rewitalizacji i rewaloryzacji kompleksu tzw. Pałacu Saskiego w Kutnie oraz prac badawczych dotyczących kutnowskiego pałacu (w tym realizacja kwerendy źródłowej w archiwum państwowym w Dreźnie przy współpracy z prof. dr. hab. Jakubem Sito z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk), a także prac nad opracowaniem scenariuszy ekspozycji muzealnych rewitalizowanego kompleksu muzealnego. Autor w latach 1997 – 2015 scenariuszy do kilkunastu wystaw i kilku katalogów o tematyce regionalnej poświęconych historii i zabytkom powiatu kutnowskiego. Współautor monografii “Krośniewice. Dzieje miasta i okolicy” (2005), oraz publikacji: “Mit komunistycznej demokracji. Od nadziei do zniewolenia. Życie społeczno – polityczne powiatu kutnowskiego 1945 – 50” (2010), “Kutno Przeszłość i współczesność ” (2012), “Doktor Antoni Fortunat Troczewski” (2014); autor książek: “Nowa rzeczywistość lat 1945 – 1948 w powiatach: kutnowskim, gostynińskim i łowickim” (2014), “Żychlin dzieje miasta i gminy w latach 1918 – 1975” (2017). Ponadto opublikował kilkadziesiąt artykułów naukowych i popularnonaukowych dotyczących zabytków i dziejów regionalnych.

dr inż. Artur Ginter – Archeolog, informatyk oraz asystent w Katedrze Archeologii Historycznej i Bronioznawstwa UŁ. Kieruje działającym w Instytucie Archeologii UŁ Laboratorium Datowania Luminescencyjnego i Spektrometrii. Specjalizuje się w badaniach archeologiczno-architektonicznych obiektów o średniowiecznej i nowożytnej metryce, badaniach laboratoryjnych oraz prawnych aspektach ochrony zabytków. Od wielu lat prowadzi badania archeologiczne miast, zamków, obiektów sakralnych i rezydencjonalnych w całej Polsce. W ramach laboratorium stara się obiektywizować obserwacje archeologicznez użyciem licznych pomiarów i metod, oraz realizuje zlecenia komercyjne dla podmiotów zewnętrznych.

dr hab. Janusz Pietrzak prof. UŁ – Archeolog, profesor Uniwersytetu Łódzkiego, pracuje w Katedrze Archeologii Historycznej i Bronioznawstwa UŁ. Swe zainteresowania badawcze kieruje ku szeroko rozumianej archeologii historycznej, a zwłaszcza architekturze oraz ruralistyce i urbanistyce, a także historii budownictwa i technik budowlanych okresu średniowiecza i czasów nowożytnych. Prowadzi badania wykopaliskowe (tak stricte archeologiczne, jak i archeologiczno-architektoniczne) oraz architektoniczne licznych obiektów architektury murowanej i drewnianej oraz osad wiejskich i ośrodków miejskich zlokalizowanych w różnych regionach Polski. W dotychczasowym dorobku naukowym ma dwie książki oraz ponad 100 artykułów w czasopismach naukowych oraz pracach zbiorowych.

dr Magdalena Majorek – Studia magisterskie w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku archeologia, specjalizacja: konserwacja zabytków archeologicznych, zakończyła w 2008 r., zaś studia magisterskie w Zakładzie Gleboznawstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika na kierunku geografia, specjalność: geografia fizyczna i kształtowanie krajobrazu, w 2010 r. W 2013 r. rozpoczęła studia doktoranckie z zakresu archeologii w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Przygotowuje dysertację poświęconą drewnianym nowożytnym trumnom, której promotorem jest dr hab. Małgorzata Grupa, prof. UMK z Instytutu Archeologii UMK w Toruniu. Prowadziła lub brała udział w badaniach archeologicznych m.in. w obrębie Torunia, Gdańska, Gniewu, Szczuczyna, Radzynia Podlaskiego, Muszyny, północnych terenów Jury Krakowsko-Częstochowskiej, Dolnego Śląska oraz pracach realizowanych w Pracowni Dokumentacji i Konserwacji IA UMK w Toruniu. Uczestniczy w realizacji projektów badawczych: „Miejsca pamięci i zapomnienia. Badania interdyscyplinarne północnych terenów Jury Krakowsko-Częstochowskiej” (kierownik dr Olgierd Ławrynowicz, IA UŁ); „Tam gdzie zwierzęta równe były ludziom. Dawne miejsca straceń na Śląsku w ujęciu interdyscyplinarnym” (kierownik: dr Daniel Wojtucki, UW). Od 2014 r. prowadzi zajęcia edukacyjne w ramach Uniwersytetu Dziecięcego zorganizowanego przez Fundację Amicus Universitatis Nicolai Copernici. Regularnie uczestniczy w licznych konferencjach naukowych i popularnonaukowych, w tym w dorocznych spotkaniach członków European Association of Archaeologist, The Society for Post-Medieval Archaeology. Interesuie się obrzędowością pogrzebową późnego średniowiecza i czasów nowożytnych, archeologią współczesności, konserwacja zabytków archeologicznych, historia ubiorów, tekstylia archeologiczne, digitalizacja źródeł archeologicznych, nowoczesne techniki nauczania. Jest członkiem The Society for Post-Medieval ArchaeologyEuropean Association of Archaeologist.

dr Jacek Saramonowicz – kustosz Muzeum Regionalnego w Kutnie, nauczyciel dyplomowany, historyk, regionalista. Doświadczenie zawodowe: Specjalista ds. Oświatowych w Muzeum Regionalnym w Kutnie, 2017-2019 dyrektor Wydziału Zarządu rozwoju i Promocji Starostwa Powiatowego w Kutnie, 2015 – 2017 rzecznik prasowy Starostwa Powiatowego w Kutnie, 2014- 2015 adiunkt na Wydziale Europeistyki Wyższa Szkoła Gospodarki Krajowej w Kutnie, 2001 – 2015, nauczyciel historii, wiedzy o społeczeństwie, informatyki w kutnowskich szkołach. W 2011 roku za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Członek komitetu redakcyjnego Kutnowskiego Słownika Biograficznego. Jest autorem wielu publikacji i artykułów dotyczących historii Kutna i powiatu kutnowskiego, w tym monografii „Kutno poprzez wieki” (2011), Kutno i powiat kutnowski w okresie II Rzeczypospolitej (2012), współautorem książki „Kutno przeszłość i współczesność” (2012 dr Antoni Troczewski (2013). Współzałożyciel w 2010 r. Kutnowskiego Towarzystwa Historycznego, którego jest wiceprezesem. Inicjator powołania w 2017 roku Powiatowej Rady Pamięci Narodowej przy staroście kutnowskim i odsłonięcia tablicy pamiątkowej poległych w walce o niepodległości Polski w l. 1914 – 1921. Członek Kutnowskiej Rady Pamięci Narodowej.

mgr Wiktor Piech – doktorant w Katedrze Geomorfologii i Paleogeografii Wydziału Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego. W swoich badaniach koncentruje się na rekonstrukcjach paleogeograficznych wykorzystując do tego m.in. analizy sedymentologiczne, analizy geochemiczne i analizy geochronologiczne. Aktualnie prowadzi badania dotyczące rekonstrukcji środowiska podczas Małej Epoki Lodowej i rewolucji przemysłowej w Zachodniej Rosji, wspomaga badania geoarcheologiczne (na tym samym obszarze) prowadzone przez prof. P. Kittla (WNG UŁ) dotyczące kultur neolitycznych, wspomaga także badania geoarcheologiczne prowadzone w Puszczy Białowieskiej. W przeszłości zajmował się m.in. badaniami wczesnośredniowiecznego grodziska w Centralnej Polsce oraz badaniami kompleksów osadniczych w Wielkopolsce. Autor i współautor artykułów oraz rozdziałów naukowych opisujących aspekty paleogeograficzne i geoarcheologiczne. Wygłaszał liczne prezentacje naukowe na konferencjach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz referaty popularnonaukowe. Uczestnik kilku ekspedycji naukowych do Zachodniej Rosji organizowanych m.in. przez Muzeum Ermitaż w St. Petersburgu oraz uczestnik kilku międzynarodowych konkursów łazików marsjańskich w Polsce (ERC) i w USA (URC).

prof. dr hab. Piotr Kittel – Katedra Geomorfologii i Paleogeografii UŁ

Zainteresowania badawcze

  • geoarcheologia,
  • geomorfologia,
  • paleogeografia (ze szczególnym uwzględnieniem holocenu),
  • środowiskowe uwarunkowania rozwoju osadnictwa
 
prof. dr hab. inż. Marek Krąpiec
 
Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie
Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
Katedra Geologii, Ogólnej i Geoturystyki
 

Zainteresowania naukowe

  • Geologia czwartorzędu;
  • Dendrochronologiczne datowanie subfosylnego i współczesnego drewna różnych gatunków drzew z obszaru Polski i terenów sąsiednich, wykorzystywane w interdyscyplinarnych badaniach dotyczących datowań aluwiów, obiektów archeologicznych oraz zabytków sztuki i architektury;
  • Wykorzystanie sekwencji przyrostów rocznych do rekonstrukcji paleoklimatycznych;
  • Ocena degradacji środowiska na podstawie analiz dendrochronologicznych;
  • Dendrogeomorfologiczna ocena intensywności przebiegu procesów masowych;
  • Datowanie metodą radiowęglową.
 
prof. dr hab. inż. Piotr Moska
 
Zakład Geochronologii i Badań Izotopowych Środowiska
Instytut Fizyki Politechniki Śląskiej
 
Absolwent kierunku Fizyka Techniczna, dr nauk
fizycznych (2007). Główne dziedziny badań: datowanie luminescencyjnego w
geologii i archeologii, własności luminescencyjne kwarcu na potrzeby
badań naturalnego środowiska współczesnego i środowiska w przeszłości.
Przebywał wielokrotnie na stażach naukowych w Risø National Laboratory
(Dania), w ramach projektów GADAM i ATIS. Prowadzi wykłady i seminaria
na kierunku FT oraz ćwiczenia laboratoryjne i rachunkowe z fizyki
ogólnej. Obecnie sprawuje opiekę nad laboratorium luminescencyjnym ZZR.
 
 

dr hab. inż. Natalia Piotrowska

Zakład Geochronologii i Badań Izotopowych Środowiska
Instytut Fizyki Politechniki Śląskiej
 
Absolwentka kierunku Fizyka Techniczna i specjalności Fizyka Środowiska, dr nauk fizycznych (2005). Główne dziedziny badań: datowanie radiowęglowe w naukach o Ziemi i archeologii, modelowanie bezwzględnych skal czasu, radiowęgiel oraz izotopy stabilne w środowisku sedymentacji węglanowej i biosferze. Przebywała na zagranicznych stażach naukowych w CNRS (Francja, SOCRATES) i ETH (Szwajcaria, projekt GADAM). Opiekun Pracowni Akceleratorowej Spektrometrii Mas w ZZR. Prowadzi ćwiczenia laboratoryjne oraz rachunkowe z fizyki ogólnej.
 

 

Zuzanna Woźniak – studentka 2 roku archeologii w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego. Pomimo młodego wieku uczestniczka licznych archeologicznych ekspedycji badawczych. Uczestniczyła w badaniach zamków (w Domanicach i Muszynie), obiektów sakralnych (klasztor Dominikanów w Łęczycy, klasztor Cystersów w Sulejowie), miast średniowiecznych (Łęczyca, Kutno, Muszyna, Żarnów) oraz kilku innych.